AH BİZİM MEMLEKET AH!
Gözümü açtım köyde,
Kerpiç yapılı evde,
Ne doktor var, ne ebe,
Ah bizim memleket ah!
Sarmışlar bez kundağa,
Başladım ağlamağa,
Sırtına sarıp beni,
Anam gitti orağa,
Ah bizim memleket ah!
Köyümüz bir dağ köyü,
Evler bayır, çay önü
Değmen öğütür unu,
Ah bizim memleket ah!
Ne mektep var, ne okul,
Okur yazar değil, bir kul,
Sora sora ara bul,
Ah bizim memleket ah!
Belle ekilir ekin,
Yolma yolansa kendim,
Sırttadır sapı çekim,
Ah bizim memleket ah!
Apalayıp büyüdüm,
Yavaş yavaş yürürdüm,
Oğlak, kuzu güderdim,
Ah bizim memleket ah!
Onbir yaşında idim,
Babama da söyledim,
Şehre gidecem dedim,
Ah bizim memleket ah!
Kente geldim, okudum,
Yine köylüydü adım,
Bakan olsam yok tadım,
Ah bizim memleket ah!
Keşke köyde olaydım,
Çarık dolak dolayaydım,
Şehir beni yıprattı,
Ah bizim memleket ah!
Hayattan ettim nefret,
Paramsa demet demet,
Köyler şehirden cömert,
Ah bizim memleket ah!
Köyde yoktu bir taksi,
Kızlar giymezdi maksi,
İşler gün günden aksi,
Ah bizim memleket ah!
Ne kış belli ne de yaz,
Taş mağralar çok ayaz,
Ölsen kimse hal sormaz,
Ah bizim memleket ah!
Ne sebze var, ne meyve,
Her şey sebildi köyde,
İşte halimiz böyle,
Ah bizim memleket ah!
Ne ceviz var, ne ayva,
Ne çehiz var, ne ayna,
Ne çayır var, ne yayla,
Ah bizim memleket ah!
Kış geçer kar kürünmez,
Burda yayan yürünmez,
Kızlar açık, bürünmez,
Ah bizim memleket ah!
Küle pate gömerdik,
Soyup, tuzlayıp yerdik,
Hakk'a şükür ederdik,
Ah bizim memleket ah!
Dağda dana güderdik,
Güneyik kazar yerdik,
Bazen kekik deynerdik,
Ah bizim memleket ah!
Torbada ekmek vardı,
Pilava yoğurt karardı,
Anam sırtıma sarardı,
Ah bizim memleket ah!
Ne yemeni, ne lastik,
Kıllı şarık giyerdik,
Delinince gözerdik,
Ah bizim memleket ah!
Deize kadar yün dolak,
Elde koca bir çomak,
Kır kuzuyla kırk oğlak
Ah bizim memleket ah!
Hey Hisârî unutma,
Sakın memleketini.
Yiyemedim şu şehrin,
Yağı, sütü, etini.
AH BİZİM MEMLEKET AH! |
 |
| |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
|
|
