ÇOK GARİPSİN DOĞANHİSAR!
Ne arayan, ne soran var,
Çok garipsin Doğanhisar!
Gençler gurbete çıkmışlar,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Bakım yok bahçe parkına,
Varan yok derdin farkına,
Dertlerin sığmaz tartıma,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Bülbüllerin de ötmüyor,
Bir kâbusun var, gitmiyor,
Gelirin halka yetmiyor,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Çarşın, pazarın da bomboş,
Ekmek kavgası, durma koş,
Gönlün gölgeli, hem de loş,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Güzel parkınsa eskimiş,
Çiçeklerse ekilmemiş,
Ne sohbet var ne de cümbüş,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
İş görecek tek kişi yok,
Kahvelerde boş insan çok,
Sanmam hepsinin cebi tok,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Ne turp ekmişler ne soğan,
Gurbet sebzeleri yavan,
Borçlu geliyor her doğan,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Hizmet bekliyorsun halktan,
Kalkınman gerekti çoktan,
Kimler etmiş sana bühtan,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Payın yok mu Selçuklu'dan,
Hisse almalıydın çoktan,
Ey benim doğduğum vatan,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Kalen var da doğanın yok,
Dost, samimi olanın yok,
Elinden hiç tutanın yok,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Gezdim dere özlerini,
Sordum hep bülbüllerini,
Hâr almış tüm güllerini,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Geldim ya, hiç göremedim,
Bu halin ne?, diyemedim,
Bir yufkanı yiyemedim,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Hasta gördüm dostlarımı,
Hepsinin de benzi sarı,
Çakır çukur tüm yolları,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Camilerin çoktur amma,
Nerde o namaz kılanlar?
Eğitiminse muamma,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Kesmem asla hiç ümidim,
Teşhiste derdini gördüm,
Gençerinde tek ümidim,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Hisar'sın sen yok Doğan'ın,
Yeşiliydin sen doğanın,
Unutulmaz hiçbir anın,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Çok garipsin Doğanhisar!
Görev almış muhteremler,
Fezaya çıktılar eller,
Susmamalı hür kalemler,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Konuş sen de Doğanhisar!
Çok üzüyor durumların,
Çözülmeli sorunların,
Dağılmış hep torunların,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Ağlama sen Doğanhisar!
Yeter ey Hisârî yeter,
Toprağında güller biter,
Yine de bülbüller öter,
Kalanlar üç beş ihtiyar,
Garip kalmış Doğanhisar!
5 Haziran 1999 |
 |
| |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
| • |
|
|
